جلد 18 -
جلد 18 - صفحات 538-527 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مهدی باقری 
، اطهر امید* ، محمود کهن
، اطهر امید* ، محمود کهن
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ، athar.omid@gmail.com
چکیده: (77159 مشاهده)
مقدمه: ﻣﺤﯿﻂ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻓﺮاﻫﻢ ﺳﺎزی ﻓﺮﺻﺖهای یﺎدﮔﯿﺮی ﺑﺮای داﻧﺸﺠﻮیﺎن، ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ در آﻣﺎده ﺳﺎزی آنﻫﺎ ﺟﻬﺖ به کارگیری داﻧﺶ آﻣﻮﺧﺘﻪ ﺷﺪه در ﺑﺎﻟﯿﻦ دارد. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ پیچیدگی‌های اخیر ﻣﻮﺟﻮد در آﻣﻮزش ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ، ﺗﺄﺛﻴﺮﭘﺬﻳﺮی آن از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺤﻴﻄﻲ، ﺗﻐﻴﻴﺮات اخیر در ﻣﺤـﻴﻂ ﺑـﺎﻟﻴﻨﻲ و ﻧﻘﺶهای ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ اﻋﻀﺎی ﻫﻴﺄتﻋﻠﻤﻲ ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ، ﻟﺰوم ﺑﺮرﺳﻲ اﻳﻦ ﭘﺪﻳﺪه ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺟﺎﻣﻊ اﺣﺴﺎس گردید. ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﺒﯿﯿﻦ ﺗﺠﺎرب اﻋﻀﺎی ﻫﻴﺄتﻋﻠﻤﻲ طب اورژانس از ﻣﺤﯿﻂ آﻣﻮزش ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ.
روش‌ها: اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ کیفی ﺑﻪ روش تحلیل ﻣﺤﺘﻮای ﻣﺮﺳﻮم انجام ﺷﺪ. داده‌ها ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از نمونهﮔﻴﺮی ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ ﻫﺪف و ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻓـﺮدی ﻧﻴﻤﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎرﻣﻨﺪ ﺑﺎ اعضای ﻫﻴﺄتﻋﻠﻤﻲ ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ طب اورژانس دانشگاه علوم پزشکی اصفهان درﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 96-97 و ﻣﺸﺎﻫﺪه در ﻋﺮﺻﻪ ﺟﻤﻊآوری ﺷﺪ. تجزیه و تحلیل مصاحبه‌ها به روش استقرایی و با کمک نرم افزار مکس کیو دا (MAXQDA) انجام شد. ابتدا کدهای باز استخراج گردید و بعد از چند بار مرور بر اساس تشابه معنایی در زیرطبقات دسته‌بندی شد و در نهایت زیرطبقات مشابه به لحاظ معنایی در طبقات اصلی قرار گرفت.
نتایج: در نهایت 3 طبقه اصلی و 6 طبقه فرعی شامل ساختار و ویژگی‌های آموزش بخش اورژانس (حمایت مدیریت، ساختار فیزیکی)، روش‌های انجام استدلال بالینی (ارادی، غیرارادی)، پردازش محیط یادگیری بالینی (آموزش‌های رسمی، آموزش‌های غیررسمی) استخراج گردید.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از پژوهش حاضر می‌تواند به مدیران و برنامه‌ریزان درسی در جهت شناخت فرایند درک اعضای هیأت‌علمی از محیط یادگیری بالینی کمک نماید. همچنین با شناخت بهتر این ادراک، زمینه برای بهبود درک اعضای هیأت‌علمی از این محیط فراهم می‌شود و بدین طریق می‌توان دانشجویان را در جهت پرورش استعدادها و صلاحیت‌های شخصی و حرفه‌ای هدایت نمود.
روش‌ها: اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ کیفی ﺑﻪ روش تحلیل ﻣﺤﺘﻮای ﻣﺮﺳﻮم انجام ﺷﺪ. داده‌ها ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از نمونهﮔﻴﺮی ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ ﻫﺪف و ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻓـﺮدی ﻧﻴﻤﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎرﻣﻨﺪ ﺑﺎ اعضای ﻫﻴﺄتﻋﻠﻤﻲ ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ طب اورژانس دانشگاه علوم پزشکی اصفهان درﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 96-97 و ﻣﺸﺎﻫﺪه در ﻋﺮﺻﻪ ﺟﻤﻊآوری ﺷﺪ. تجزیه و تحلیل مصاحبه‌ها به روش استقرایی و با کمک نرم افزار مکس کیو دا (MAXQDA) انجام شد. ابتدا کدهای باز استخراج گردید و بعد از چند بار مرور بر اساس تشابه معنایی در زیرطبقات دسته‌بندی شد و در نهایت زیرطبقات مشابه به لحاظ معنایی در طبقات اصلی قرار گرفت.
نتایج: در نهایت 3 طبقه اصلی و 6 طبقه فرعی شامل ساختار و ویژگی‌های آموزش بخش اورژانس (حمایت مدیریت، ساختار فیزیکی)، روش‌های انجام استدلال بالینی (ارادی، غیرارادی)، پردازش محیط یادگیری بالینی (آموزش‌های رسمی، آموزش‌های غیررسمی) استخراج گردید.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از پژوهش حاضر می‌تواند به مدیران و برنامه‌ریزان درسی در جهت شناخت فرایند درک اعضای هیأت‌علمی از محیط یادگیری بالینی کمک نماید. همچنین با شناخت بهتر این ادراک، زمینه برای بهبود درک اعضای هیأت‌علمی از این محیط فراهم می‌شود و بدین طریق می‌توان دانشجویان را در جهت پرورش استعدادها و صلاحیت‌های شخصی و حرفه‌ای هدایت نمود.
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
آموزش باليني
دریافت: 1397/1/25 | پذیرش: 1397/10/2 | انتشار: 1397/1/26 | انتشار الکترونیک: 1397/1/26
دریافت: 1397/1/25 | پذیرش: 1397/10/2 | انتشار: 1397/1/26 | انتشار الکترونیک: 1397/1/26
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |