مقدمه: استفاده بهینه از فناوری اطلاعات در حوزه سلامت، ضرورت توجه به تربیت نیروی انسانی مناسب را می‌طلبد. هدف این پژوهش تعیین جایگاه‌های شغلی آینده و صلاحیت حرفه‌ای شاغلان رشته فناوری اطلاعات سلامت برای تصدی آنها بود.

روش‌ها: این مطالعه کمی-کیفی در سال 1395 انجام گردید. با مرور غیرسیستماتیک، مقالات 10 سال اخیر با کلید واژه‌های مناسب در پایگاه‌های داده‌ای و سایت‌های معتبر جستجو شد. جایگاه‌های شغلی استخراج و در پانل متخصصان متشکل از 25 نفر از اعضای هیأت‌بورد و هیأت‌علمی دانشگاه‌های سراسر کشور و با تکنیک دلفی به بحث گذاشته شد. جایگاه‌های شغلی که به اجماع دست یافت، تأیید، شرح شغل و صلاحیت‌های حرفه‌ای آن شناسایی و تدوین گردید. برای تعیین فاصله موجود مطالعه توصیفی–مقطعی و کاربردی بر روی کلیه (38 نفر) شاغلان بخش مدیریت اطلاعات سلامت بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام شد. پرسشنامه ی محقق ساخته بر اساس صلاحیت‌های حرفه‌ای مستخرج از پانل تهیه شد و پس از بررسی روایی توزیع گردید. پایایی آن با آلفای کرونباخ 91/0 مورد تأیید قرار گرفت. داده‌ها با آمار توصیفی به صورت فراوانی و درصد ارائه گردید.

نتایج: جایگاه‌های شغلی آینده، مدیریت اطلاعات سلامت، بیمه و حسابداری، فناوری اطلاعات، برنامه‌های کاربردی کامپیوتر و مدیریت داده‌ها بدست آمد. صلاحیت‌های حرفه‌ای آمار و اپیدمیولوژی، طبقه‌بندی بیماری‌ها، ذخیره و بازیابی اطلاعات، مدیریت داده‌های سلامت، ملاحظات قانونی و امنیت اطلاعات، فناوری اطلاعات، مفاهیم مهندسی نرم‌افزار تعیین شد. مؤثرترین صلاحیت، آشنایی با روش‌های ذخیره و بازیابی بود. توانمندی شاغلان برای آمار و اپیدمیولوژی در سطح متوسط قرار داشت.

نتیجه‌گیری: جایگاه‌های شغلی جدید فناوری اطلاعات سلامت مرتب در حال معرفی و عرضه هستند. بازنگری‌های مداوم و توجه به افزایش بیش‌تر دروس مربوط به بیمه و حسابداری، ذخیره و بازیابی داده‌ها و آمار و اپیدمیولوژی در برنامه‌ریزی دروس ضروری است.