مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی

مقدمه: در حوزه انگیزش و یادگیری، اهداف پیشرفت اهمیت ویژه دارد و پیشرفت تحصیلی پیامد رفتاری آن محسوب می‌شود. جهت‌گیری هدف بر این فرض استوار است که رفتار انسان هدف‌مند است و فرد به وسیله اهداف هدایت می‌شود. بنابراین اثرات انگیزشی مهمی در یادگیری و عملکرد دارد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه جهت‌گیری هدف با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان دندانپزشکی انجام شد.

روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- مقطعی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دندانپزشکی شیراز در سال 92-93 بود که علوم پایه را سپری کرده بودند. 120 دانشجو (60 دانشجوی سراسری و 60 دانشجوی واحد خودگردان) با نمونه‌گیری تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. معدل دانشجویان ملاک پیشرفت تحصیلی و پرسشنامه هدف‌گرایی تحصیلی بوفارد (Buffard) و همکاران ملاک ارزیابی جهت‌گیری هدف بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس دو راهه انجام شد.

نتایج: میانگین نمره کل دانشجویان در جهت‌گیری تسلط (36/3±17/23) از مجموع30 نمره، جهت‌گیری عملکردی (51/3±85/27) و جهت‌گیری اجتنابی (23/5±20/23) از مجموع 35 نمره به دست آمد. یافته‌ها نشان داد که پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت با جهت‌گیری هدف تسلط (83/0=r، 0001/0p<) و عملکردی (46/0=r، 004/0p<) و رابطه منفی با جهت‌گیری اجتنابی (91/0-=r، 007/0p<) دارد. در پسران پیشرفت تحصیلی با جهت‌گیری عملکردی (56/0=r، 0001/0p<) و در دختران با جهت‌گیری تسلط (63/0=r، 001/0p<) و عملکردی (42/0=r، 005/0p<) رابطه مثبت داشت. دانشجویان سراسری و واحد خودگردان فقط در جهت‌گیری هدف اجتنابی تفاوت معنادار داشتند (001/0=P، 27/11f=)؛ پسران عمل‌گراتر (002/0=P، 84/5f=) و دختران تسلط گراتر (01/0=P، 15/2f=) بودند.

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش و آموزش‌پذیر بودن جهت‌گیری هدف، سیستم آموزش دندانپزشکی می‌تواند در جهت بهبود انگیزش درونی و سوق دادن دانشجویان به سمت جهت‌گیری هدف مطلوب برنامه‌ریزی نماید.