دوره 14، شماره 12 - ( 12-1393 )                   جلد 14 شماره 12 صفحات 1065-1057 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دکتر علیرضا یوسفی (دانشیار)، گروه آموزش پزشکی، مرکزتحقیقات آموزش علوم پزشکی، مدیریت مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران. aryousefy@edc.mui.ac.ir ، aryousefy@edu.mui.ac.ir
چکیده:   (5643 مشاهده)
مقدمه: یکی از نشانه‌های کلیدی کیفیت در خدمات بهداشتی رضایت بیماران است. این مطالعه با هدف بررسی عوامل مؤثر در رضایت‌مندی بیماران از دیدگاه پزشکان شاغل و دانشجویان پزشکی اجرا گردید. روش‌ها: در این مطالعه مقطعی پرسشنامه خود ایفا توسط صد نفر از دانشجویان پزشکی علوم پایه و کارورز تکمیل شد. نمونه‌گیری به روش تصادفی ساده از بین دانشجویان پزشکی شاغل به تحصیل دانشگاه شاهد در سال 1390 انجام گرفت. همچنین نگرش70 نفر از پزشکان شاغل مراجعه‌کننده در یکی از دوره‌های برنامه مدون مرکز مطالعات و توسعه آموزش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از طریق سرشماری در سال 1390مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته بر اساس نظر متخصصین و مرور بر متون شامل 29 سؤال عمومی و نگرش‌سنجی از طریق پرسشگری جمع‌آوری گردید. بررسی روایی و پایایی پرسشنامه قبل از جمع‌آوری داده‌ها بررسی مورد تایید قرار گرفت. از آزمون ANOVA و T-test برای تحلیل اطلاعات استفاده گردید. نتایج: ازبین عوامل مؤثر دررضایت‌مندی مطرح شده در این پژوهش مهارت ارتباطی، اخلاق پزشک و گوش دادن فعال به ترتیب با میانگین و انحراف معیار 82/0±40/4، 91/0±38/4 و 88/0±32/4 (از 5 نمره)به عنوان عواملی بودند که بیش از بقیه مورد نظر پزشکان، دانشجویان پزشکی (اینترن و علوم پایه) قرار داشتند. توجه به شرایط بیماران از نظر هرسه گروه اولین اولویت مورد توجه برای مداخله بود. نتیجه‌گیری: دانشجویان و پزشکان معتقد هستند توجه به مهارت‌های ارتباطی و شرایط بیمار به عنوان عوامل اساسی و مهم در رضایت بیماران مطرح می‌باشد. بنابراین برنامه‌های آموزشی باید شرایط مناسب را جهت آموزش این مهارت‌ها و ایجاد نگرش مثبت به منظور کاربرد این فنون در بالین فراهم آورد.
متن کامل [PDF 207 kb]   (1681 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: ارزشيابي مهارتهاي باليني
دریافت: 1393/5/31 | پذیرش: 1393/11/5 | انتشار: 1393/12/19 | انتشار الکترونیک: 1393/12/19

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.