مقدمه: محیط دانشگاه به عنوان محیط فکری و اخلاقی با ایجاد و انتشار دانش موجب افزایش انگیزه و تقویت تعاملات سازنده دانشجویان می‌گردد و بر بروز و ظهور استعدادهای درخشان شخصیت انسانی تأثیر می‌گذارد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین کیفیت محیط دانشگاه، تسهیم دانش و عملکرد تحصیلی دانشجویان است. روش‌ها: این پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال تحصیلی 92- 93 است. نمونه‌ای با حجم 175 نفر بر اساس روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. ابزارهای این پژوهش، پرسشنامه ارتباطات دانشگاه و دانشکده و مقیاس رفتار تسهیم دانش با اقتباس از پژوهش ون دن هوف و دی رایدر نقل از سلیمی بود که پس از محاسبه روایی و پایایی آن‌ها، بین نمونه‌ها توزیع و داده‌ها توسط آزمون رگرسیون چندگانه به روش هم‌زمان و بر اساس مدل بارون و کنی تحلیل شد. نتایج: یافته‌ها نشان داد کیفیت محیط دانشگاه پیش‌بینی‌کننده مثبت و معنادار عملکرد تحصیلی دانشجویان است (0001/0>ρ، 50/83f=). کیفیت محیط دانشگاه 61 درصد از واریانس کل ارائه دانش دانشجویان را پیش‌بینی می‌نماید. مؤلفه‌های کیفیت محیط دانشگاه اثر معناداری بر دریافت دانش دارند(0001/0> p، 33/134f=). کیفیت محیط دانشگاه 76 درصد از واریانس کل دریافت دانش دانشجویان را پیش‌بینی می‌نماید. مؤلفه‌های کیفیت محیط دانشگاه و تسهیم دانش اثر معناداری بر عملکرد تحصیلی دانشجویان دارند(0001/0> p، 76/74f=). همچنین کیفیت محیط دانشگاه به واسطه تسهیم دانش پیش‌بینی‌کننده مثبت و معنادار عملکرد تحصیلی دانشجویان است. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، به منظور بهبود و ارتقای کیفیت محیط دانشگاه و تسهیم دانش دانشجویان پیشنهاد می‌گردد ارتقای کیفیت محیط دانشگاه در راستای هدف‌مداری، توسعه روابط علمی و اخلاقی اعضا، حفظ احترام به دانشجویان و افزایش امکانات فیزیکی دانشگاه، جلب مشارکت دانشجویان در تسهیم و به اشتراک‌گذاری دانش انجام گردد.

واژه‌های کلیدی: کیفیت محیط دانشگاه، دانشگاه، تسهیم دانش، عملکرد تحصیلی، دانشجویان

متن کامل [PDF 324 kb]   (1653 دریافت)