یکی از راههای سنجش حاصل نهایی برنامه‌های آموزشی ارزشیابی عملکرد فارغ التحصیلان در محیط کار است. به همین منظور, مطالعه‌ای تحت عنوان «ارزشیابی عملکرد فارغ التحصیلان کارشناسی پرستاری از دیدگاه خودشان و سرپرست بلافصل آنان در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1380» انجام شده است. روش‌ها. این پژوهش، یک مطالعه Triangulation است که در دو مرحله و به دو روش انجام شده است. در مرحله اول, به منظور کسب اطلاعات ضروری برای طراحی پرسشنامه از روش دلفی و در مرحله دوم, یعنی اجرای ارزشیابی, از روش Survey با طرح موازی استفاده شده است. روش نمونه‌گیری به طریق سرشماری است و جمعیت پژوهش شامل 97 فارغ التحصیل کارشناسی پرستاری و 49 سرپرستار است. جمع‌آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه‌ای شامل 6 حیطه عملکردی است که دارای روایی محتواست و پایایی آن نیز از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ به دست آمده است. نتایج. یافته‌های پژوهش نشان داد که میانگین ارزشیابی عملکرد از دیدگاه فارغ التحصیلان در کلیه حیطه‌ها به جز حیطه آموزشی و پژوهشی به مراتب بالاتر از میانگین ارزشیابی از دیدگاه سرپرستاران می باشد. علاوه بر آن, بیشترین و کمترین درصد فراوانی در سطوح خوب تا عالی از دیدگاه فارغ التحصیلان به ترتیب مربوط به حیطه مراقبت‌های پرستاری (7/91 درصد) و حیطه آموزشی و پژوهشی (3/42 درصد) و در همین سطوح از دیدگاه سرپرستاران به ترتیب مربوط به حیطه تکامل و توسعه حرفه‌ای (3/67 درصد) و حیطه آموزشی و پژوهشی (6/30 درصد) بوده است. بحث. ضعف عملکرد فارغ التحصیلان پرستاری را در حیطه آموزش و پژوهش می‌توان با برنامه‌ریزی‌های مشترک و همکاری گروه‌های آموزشی بالینی برطرف نمود و با ارائه آموزش‌های مداوم در خصوص پژوهش و تنش‌های آموزشی پرستاران این عملکردها را بارور نمود.

واژه‌های کلیدی: ارزشیابی عملکرد، فارغ التحصیلان، سرپرستار، پرستار، مراقبت پرستاری، آموزش، پژوهش، توسعه حرفه‌‌ای

متن کامل [PDF 154 kb]   (3383 دریافت)