مقدمه: اجرای مراقبت‌های مامایی مبتنی بر اخلاق حرفه‌ای، منجر به افزایش شاخص رفاه و رضایت‌مندی مادران می‌شود. هدف از این مطالعه، بررسی و مقایسه تأثیر آموزش مضامین اخلاقی حرفه‌ای با استفاده از تلفیق دو تکنیک الگو محوری و روایت‌گویی بر پایه حکایات مادران بر عملکرد اخلاقی حرفه ای دانشجویان مامایی بود. روش‌ها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی و به صورت قبل و بعد بود. در طول یک ترم کارآموزی بهداشت مادر و کودک تمامی 36 دانشجوی کارشناسی ناپیوسته مامایی دانشگاه علوم پزشکی قم به طور تصادفی ساده به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. گروه شاهد مضامین اخلاق حرفه‌ای را تنها با روش الگو محوری و گروه تجربی با تلفیق دو روش روایت‌گویی بر پایه حکایات مادران و الگو محوری آموزش دیدند. میزان رعایت مضامین اخلاق حرفه‌ای نمونه‌های مورد پژوهش قبل و پس از مداخله با استفاده از یک برگه مشاهده محقق‌ساخته روا و پایا (با دامنه نمره صفر تا 27) ارزیابی گردید. داده‌ها توسط آزمون‌های آماری توصیفی و استنباطی t مستقل و t زوج تحلیل شد. نتایج: میانگین و انحراف معیار نمرات میزان رعایت اخلاق حرفه‌ای در گروه شاهد بعداز آموزش (39/1±85/16) نسبت به قبل از آن (42/1±34/12) به طور معناداری افزایش داشت (71/.=t، 001/0=p). افزایش نمره بعد از آموزش در گروه تجربی (39/2±85/20) نیز نسبت به قبل از آموزش (89/1±96/11) معنادار بود (82/.=t، 001/0=p). همچنین یافته‌ها تفاوت آماری معناداری را بین میانگین نمرات گروه تجربی نسبت به گروه شاهد پس از آموزش نشان داد(000/0=p و 8/0=t). نتیجه‌گیری: هرچند هر دو شیوه در ارتقای میزان رعایت اخلاق حرفه‌ای مؤثر بودند اما آموزش تلفیقی (روایت‌گویی به همراه الگومحوری ) نسبت به شیوه الگو محوری در ارتقای میزان رعایت مضامین اخلاق حرفه‌ای دانشجویان مامایی در بالین اثربخش‌تر بود. لذا توصیه میشود مربیان بالینی ار این روش تلفیقی برای آموزش مضامین اخلاق حرفه‌ای دانشجویان استفاده نمایند.

واژه‌های کلیدی: اخلاق حرفه‌ای، روایت‌گویی، الگوی رفتاری، حکایات مادران

متن کامل [PDF 286 kb]   (2515 دریافت)