مقدمه: امروزه موضوع ارتقای مستمر حرفه‌ای در رشته‌های علوم پزشکی، به عنوان یک ضرورت در جهان مطرح است. پرستاران نیز در جهت رشد حرفه‌ای و علمی نیاز به آموزش مداوم دارند. این مطالعه با هدف تعیین عوامل مؤثر بر شرکت پرستاران در برنامه‌های آموزش مداوم انجام گرفت. روش‌ها: این مطالعه‌ی توصیفی مقطعی در سال 1389 در دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفت. جامعه آماری پرستاران شاغل در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز بود که از بین آنها 256 نفر باروش نمونه‌گیری سهمی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه پژوهشگر ساخته روا و پایا بودکه نظر شرکت‌کنندگان را درباره میزان تاثیر چهار دسته عوامل (فردی، سازمانی-مدیریتی، حرفه‌ای، و عوامل مربوط به برنامه) در مشارکت در فعالیت‌های آموزش مداوم بررسی می‌کرد. داده‌ها با استفاده از شاخص‌های توزیع فراوانی تحلیل شد. نتایج: 9/33 درصد پرستاران به میزان بسیار زیادی عوامل حرفه‌ای را عامل مهمی در مشارکت در برنامه‌های آموزش مداوم می‌دانستند. انتظارات بیماران از پرستاران و تمایل به یادگیری و افزایش دانش حرفه‌ای پرستاری از مهم‌ترین عوامل حرفه‌ای موثر بر شرکت پرستاران در برنامه‌های آموزش مداوم بودند. در بین عوامل سازمانی- مدیریتی مؤثر، 4/48 درصد پرستاران، تنظیم شیفت کاری پرستاران در بخش را مهم‌ترین عامل برای شرکت در برنامه‌ها دانستند. نتیجه‌گیری: با توجه به این که برآورد انتظارات بیماران و ارتقای حرفه‌ای پرستاران نقش مهمی در شرکت پرستاران در برنامه‌های آموزش مداوم دارد، لذا مدیران پرستاری باید امکان مشارکت پرستاران را در برنامه‌ها فراهم کرده و آنها را حمایت نمایند و در توانمندسازی پرستاران نقش مؤثری داشته باشند.

واژه‌های کلیدی: مشارکت، آموزش مداوم، پرستاری، نیازسنجی

متن کامل [PDF 280 kb]   (2614 دریافت)