مقدمه: اغلب عوامل خطر بیماری‌های قلبی- عروقی مرتبط با آگاهی و رفتار هستند و یکی از ابزارهای اساسی در تغییر سبک زندگی بیمار، وجود برنامه‌های آموزشی است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش چهره به چهره، بر اساس مدل اعتقاد سلامت، بر آگاهی و نگرش بیماران انفارکتوس میوکارد ترخیص شده، در مورد عوامل خطرساز بیماری انجام شد. روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است. 80 بیمار به روش مبتنی بر هدف در دو گروه شاهد و تجربی قرارگرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود که بر اساس مدل اعتقاد سلامت طراحی شده بود محتوای آموزشی بر اساس اطلاعات جمع‌آوری شده و با توجه به نیازها در چارچوب مدل اعتقاد سلامت طراحی گردید. هر بیمار در گروه تجربی، آموزش چهره به چهره و در گروه شاهد، مراقبت‌های عادی بخش را دریافت کردند. در پایان داده‌های به دست آمده با استفاده از آزمون‌های آماری کای دو، تی زوجی و تی مستقل تحلیل شدند. نتایج: میانگین نمرات آگاهی و نگرش بیماران دو گروه، قبل از مداخله تفاوت معناداری نداشتند (05/0p>). پس از مداخله آموزشی در گروه تجربی آگاهی و نگرش به ترتیب 4/1±02/31 و96/5±9/105 و در گروه شاهد 4/1±92/16 و96/5±86/51 بود و دو گروه تفاوت معناداری را در تمام ابعاد مدل نشان دادند (05/0p<). نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر بیانگر اهمیت به‌کارگیری مدل‌های پیشگیری مناسب درآموزش فعال و پیشگیری از مشکلات عود مجدد بیماری در بیماران انفارکتوس میوکارد است.

واژه‌های کلیدی: آموزش چهره به چهره، بیماران انفارکتوس میوکارد، مدل اعتقاد سلامت، آموزش به بیمار

متن کامل [PDF 284 kb]   (2147 دریافت)