چکیده: (23332 مشاهده)
مقدمه: دانشآموختگان دوره دکترای عمومی پزشکی باید حداقلی از توانمندی پژوهشی را در دوره تحصیل خود کسب نمایند. بدین منظور برنامههای متعددی مثل ارائه واحد درسی آمار و روش تحقیق، کارگاه روش تحقیق در سیستمهای بهداشتی و پایاننامه تحقیقاتی برای آنان ارائه میگردد. هدف این تحقیق تعیین آگاهی، نگرش و توانمندی پژوهشی دانشآموختگان دوره دکتری عمومی پزشکی و دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1382 بوده است.
روشها: در یک مطالعه توصیفی، 60 نفر از پزشکان و دندانپزشکان که کمتر از دو سال دانشآموخته شده بودند بطور تصادفی انتخاب و از آنان خواسته شد که هر کدام پرسشنامههای روا و پایای آگاهی و نگرش را تکمیل و یک پروپوزال آماده نموده و تحویل دهند. دادهها با نرمافزار SPSS و با محاسبه شاخصهای مرکزی و پراکندگی و توزیع فراوانی و با آزمون t تجزیه و تحلیل گردید.
نتایج: میانگین و انحراف معیار نمره آگاهی 72/2±5/12 (از 22 نمره)، میانگین نمره نگرش 49/6±25/55 (از 80 نمره) بود. میانگین نمره توانمندی نیز 27/7±15 (از 34 نمره) تعیین گردید. در مجموع 5/27 درصد از پزشکان دارای آگاهی اندک از تحقیق بودند در حالی که تنها 3 درصد آنها نگرش منفی نسبت به تحقیق داشتند. شرکت قبلی در کارگاه روش تحقیق با توانمندی پژوهشی رابطه معنیدار آماری نداشت.
نتیجهگیری: آگاهی اکثریت پزشکان و دندانپزشکان از تحقیق در سطح متوسط پایین ولی قابل قبول بود. از نظر توانمندی پژوهشی، اکثر پزشکان و دندانپزشکان دارای توانمندی پایین اما در سطح قابل قبول پژوهشی بودند. نگرش اکثریت پزشکان نسبت به تحقیق مثبت بود. در مجموع میزان توانمندی پژوهشی پزشکان از وضعیت مطلوب فاصله دارد.
نوع مطالعه:
پژوهشی اصیل |
دریافت: 1385/11/21 | انتشار: 1384/9/24 | انتشار الکترونیک: 1384/9/24