مقدمه: شناسایی عوامل مؤثر بر تدریس اثربخش، اولویت‌بندی این عوامل و هم‌سو ساختن آن‌ها در جهت تقویت تدریس، می‌تواند زمینه بهبود فرآیند یادگیری را فراهم آورد. پژوهش حاضر با هدف اولویت‌بندی عوامل مؤثر بر تدریس اثربخش از دیدگاه دانشجویان دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی(AHP) در سال 1390 به انجام رسید. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، تعداد 200 نفر از دانشجویان دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران در مقطع کارشناسی بر اساس فرمول کوکران و با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها دو پرسشنامه محقق‌ساخته بود که روایی محتوایی آن با نظر متخصصین و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ تأیید شد. تحلیل داده‌ها با محاسبه میانگین‌ها و نیز با استفاده از نرم افزار -11 Expert Choice انجام گرفت. نتایج: در مرحله اول 119 مورد و در مرحله دوم 139 مورد، توسط دانشجویان تکمیل و برگشت داده شد. از مجموع 37 معیار مورد بررسی در مرحله اول، 9 معیار که حائز بالاترین میانگین امتیاز بودند انتخاب شدند و در پرسشنامه فاز دوم مورد استفاده قرار گرفتند. در مرحله دوم، نتایج به دست آمده از اولویت‌بندی معیارها توسط دانشجویان نشان داد که مؤلفه "بیان شیوا و ساده و انتقال شفاف و واضح مطالب" با 27/0 در بالاترین اولویت و مؤلفه‌های"دسترسی آسان به استاد خارج از ساعات کلاس" و "ارزشیابی دانشجویان در هر جلسه، میان ترم و پایان ترم" با 04/0 دارای کم‌ترین اولویت به عنوان عوامل تأثیرگذار بر تدریس اثربخش از دیدگاه دانشجویان بودند. نتیجه‌گیری: مؤلفه بیان شیوا، ساده و انتقال شفاف و واضح مطالب درسی دارای بیشترین اهمیت از دیدگاه دانشجویان مورد مطالعه بود و در اولویت اول قرار گرفت. این نتیجه حاکی از اهمیت قابل ملاحظه روش تدریس و نقش آن در انتقال مؤثر مطالب آموزشی است که نیازمند توجه بیشتر اساتید به این موضوع مهم می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: تدریس اثربخش، تحلیل سلسله مراتبی، اولویت بندی، دانشجو

متن کامل [PDF 295 kb]   (5348 دریافت)