مقدمه: هر ساله تعدادی از اعضای هیأت‌علمی در قالب بورسیه، مأموریت آموزشی و یا روش‌های دیگر موفق به ادامه تحصیل در مقطع Ph.D می‌گردند. اعطای بورسیه‌های داخل و خارج از کشور مشکلات و هزینه سنگینی را بر وزارت متبوع و دانشگاه‌ها تحمیل می‌نماید و ارزیابی آن ضروری به نظر می‌رسد. لذا این مطالعه با هدف مقایسه عملکرد آموزشی، پژوهشی و اجرایی اعضای هیأت‌علمی بورسیه و غیر بورسیه انجام گرفت. روش‌ها: مطالعه از نوع توصیفی است که بر روی اعضای هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که طی سال‌های 85-65 موفق به اخذ مدرک Ph.D شده‌اند انجام گردید. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامه‌ای محقق‌ساخته در برگیرنده نمرات ارزشیابی تدریس (تحت عنوان عملکرد آموزشی)، عملکرد اجرایی و پژوهشی اعضای هیات‌علمی بود. نتایج بدست آمده با استفاده از شیوه‌های آمار توصیفی، t-test، و ANOVA و با نرم افزار SPSS تحلیل گردید. نتایج: تعداد کل افراد مورد مطالعه 82 نفربود. 39 نفر بورسیه خارج از کشور، 16 نفر بورسیه داخل، 12 نفر استفاده کننده از ماموریت آموزشی بودند و 13 نفر نیز بدون استفاده از موارد مذکور موفق به اخذ مدرک Ph.D شده بودند . نتایج بدست آمده از تحقیق نشان داد که میان چهار گروه از نظر نمرات ارزشیابی (عملکرد آموزشی) تفاوت معناداری (01/0=p) وجود داشت. ولی در زمینه عملکرد اجرایی تفاوت معناداری مشاهده نگردید. در بررسی عملکرد پژوهشی، تفاوت آماری معناداری در برخی حیطه‌های پژوهشی نظیر انجام پژوهش (002/0=p) و تعداد مقالات داخلی (004/0=p) و خارجی (04/0=p) وجود داشت. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه، استفاده‌کنندگان از بورس داخل و خارج در کل عملکرد پژوهشی ضعیف‌تری نسبت به افرادی که هیچ‌کدام از تسهیلات را استفاده نکرده بودند داشتند؛ و عملکرد آموزشی بورسیه‌های خارج از سه گروه دیگر پایین‌تر بود. بنابراین توصیه می‌شود با انجام مطالعات دقیق‌‌تر و در سطح وسیع‌تر، سیاست گذاری‌ها و تصمیم‌گیری‌ها راجع به اعزام هیات‌علمی جهت ادامه تحصیل مورد بازنگری قرار گیرد.

واژه‌های کلیدی: اعضای هیات علمی، بورسیه، وضعیت آموزشی، وضعیت پژوهشی، عملکرد اجرایی

متن کامل [PDF 257 kb]   (1873 دریافت)