مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی

مقدمه: با توجه به تنوع محتواهای آموزشهای مداوم اینترنتی، نیاز به شواهد در مورد مقایسه این انواع با هم وجود دارد. در این مطالعه نوع مناسب محتوای الکترونیک برای این برنامه ها برای جامعه ایرانی تعیین شده است.

روشها: ابتدا نظرات اعضای هیات علمی که تجربه تدوین محتوای الکترونیک برای برنامه های آموزش مداوم را داشتند در مورد انواع شیوه های تدوین محتوا، در قالب پرسشنامه جمع آوری شد. بر اساس نتیجه به دست آمده، 20 محتوای آموزشی تدوین و به مخاطبان ارائه شد. بر اساس نتایج ارزشیابی این برنامه ها از دید مخاطبان، مقبولیت این شیوه، مورد تحلیل قرار گرفت.

نتایج: بین نمرات کسب شده برای انواع محتوا در پرسشنامه نظر سنجی اعضای هیات علمی تفاوت معناداری وجود داشت (001/P<0). از نظر ایشان محتوای نوع موارد بیماری تعاملی بر اساس الگوی حل مسئله، بیشتر از انواع دیگر منجر به بهبود عملکرد حرفه ای و افزایش علاقه مخاطبان شده و دسترسی مخاطبان به آن مناسبتر بود، هرچند از نظر ایشان تدوین این نوع محتوا برای مولفین مشکلتر و زمانبرتر بود. میانگین نمرات ارزشیابی مخاطبان از محتواها، در طیف لیکرت 5حالته با نمره دهی 5 تا 1، 56/4 (65/SD=0) بود که حاکی از مقبولیت این روش برای ایشان بود.

نتیجه گیری: به نظر میرسد با توجه به لزوم مقایسه شیوه های مختلف یادگیری الکترونیکی با هم و نیز ارائه مدلهای بومی در هر کشور، نتایج این مطالعه میتواند به متولیان طراحی و ارائه برنامه های آموزش مداوم اینترنتی در ایران کمک کند. اما مطالعات بیشتری باید در مورد ارزشیابی پیامدهای یادگیری این نوع برنامه های آموزشی صورت گیرد.