مقدمه: دانشگاه علوم پزشکی کرمان برای افزایش توان علمی کارشناسان سلامت دانشگاه‌های علوم پزشکی جنوب شرق، برای اولین بار از سال 1386 اقدام به پذیرش دانشجو در دوره گواهی‌نامه عالی بهداشت عمومی کرد. این دوره با انتخاب 30 دانشجو شروع شد و اولین دوره آموزش غیرحضوری این دوره در ایران بود. ضروری بود که تجربیات این دوره ثبت شود تا برای تدوین دوره‌های موفق‌تر در آینده به کار رود. روش‌ها: مطالعه به صورت کیفی-توصیفی انجام شد. برای جمع‌آوری اطلاعات از تمام دانشجویان ترم سوم این دوره دعوت شدکه در دو گروه متمرکز شرکت کنند. شرکت‌کنندگان در مجموع 19 دانشجو بودند. سؤالات به صورت باز و ساختارنیافته بود. هر گروه متمرکز حدود 5/1 ساعت طول کشید. تمام صحبت‌ها ضبط شد و کلمه به کلمه پیاده شد. آنالیز داده‌ها با روش آنالیز موضوعی انجام شد. نتایج: دانشجویان در مورد 2حیطه عمده موارد قوت و ضعف اظهارنظر کردند و اطلاعات به دست آمده در چند زیر حیطه طبقه‌بندی شد. در بررسی قوت این دوره، مباحثی از جمله صرفه‌جویی در وقت و هزینه‌ها، عدم تردد، فعال‌تر شدن نقش دانشجو در یادگیری، تعامل دانشجویان با هم و منافع همزمانی کار و تحصیل مطرح شد. در بررسی نکات ضعف، دانشجویان به مسائلی از جمله آماده نبودن زیرساخت‌ها، دسترسی محدود به استاد، یادگیری کمتر از دوره آموزش حضوری، همزمانی کار و تحصیل، مناسب نبودن مطالب، انباشتگی دروس و عدم احساس فضای آموزشی اشاره کردند. نتیجه‌گیری: در این مطالعه نکات قوت و ضعف روش آموزش غیرحضوری مورد بررسی قرار گرفت و پیشنهادات اصلاحی از جمله موارد زیر مطرح شد: برگزاری آموزش غیرحضوری به شرط تجربه موفق آموزش حضوری در همان دوره، برقراری امکان استفاده از اینترنت پرسرعت و تأمین زیرساخت نرم‌افزاری مناسب، آموزش به اساتید، پایش مداوم کیفیت تدریس، ارائه بعضی دروس به صورت کارگاهی.

واژه‌های کلیدی: آموزش غیر حضوری، آموزش از راه دور، گواهی‌نامه عالی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان

متن کامل [PDF 379 kb]   (1850 دریافت)